پرچینهای تنهایی

فرصتی برای بودن

پرچینهای تنهایی

فرصتی برای بودن

اگر امروز نیاید

  

 دیروز هایم را در پستوهای خانه پدر بزرگ گم کرده ام ! 

و معلم می گفت : برای فردا فعل خواهد می آید... 

راستی امروز ، دیروز بود یا فردا؟ 

 

نظرات 4 + ارسال نظر
مینا شنبه 28 دی‌ماه سال 1387 ساعت 07:18 ب.ظ http://www.eshghedoroghi.blogfa.com

سلام دوست عزیز.
وبلاگ جالب و متن های پر محتوایی داری.
خوشحال می شم به کلبه حقیر ما هم سر بزنی. منتظرتما
http://www.eshghedoroghi.blogfa.com

کم آویز یکشنبه 29 دی‌ماه سال 1387 ساعت 09:53 ق.ظ http://kamaviz.blogsky.com

سلام شادی عزیز
مرسی بابت توضیح ات در خصوص ستاره سوزی، خدائیش قلبم داشت می ایستاد وقتی حرف ار امید از دست رفته زدی ولی دوباره حالم خوب شدم وقتی فهمیدم اثری از اون امید هنوز در زندگی ات وجود داره. ما آدما خصوصا در کشورهای جهان سوم فقط و فقط به یک دلیل زنده ایم و اون هم امیده وگرنه زندگی ما کاملا بی ارزش و بی معنیه !
اما راجع به این پستت:
دی که گذشت هیچ از او یاد مکن
فردا که نیامده است، فریاد مکن
بر نامده و گذشته بنیاد مکن
حالی خوش باش و عمر بر باد مکن ....
شاد باشی

[ بدون نام ] سه‌شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 09:51 ق.ظ http://no-1.blogsky.com

به کل گیج شدم !

انجمن تخصصی الکترونیک ایران سه‌شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 12:05 ب.ظ http://www.electronix.ir

با سلام

از وبلاگ شما بازدید کردیم. نسبتا جالب بود.

در صورت تمایل از وبسایت ما نیز دیدن فرمایید.

باسپاس
انجمن متخصصان الکترونیک ایران

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد